بیتوته

شعر و ادب

بیتوته

شعر و ادب

شعر (شاملو)

به چرک می نشیند

                        خنده

به نوار زخم بندی اش ار

                                ببندیشاملو رهایش کن

رهایش کن

               اگر چند

قیلوله ی دیو

                آشفته می شود

 ***

 

چمن است این

چمن است

با لکه های آتش خون گل

بگو چمن است این، تیماج سبز میر غضب نیست

حتا اگر

         دیری است

                        تا بهار

بر این مسلخ

بر نگذشته باشد.

 ***

 

تا خنده ی مجروحت به چرک اندر ننشیند

رهایش کن

چون ما

         رهایش کن!

                

                               (ا.بامداد)

نظرات 5 + ارسال نظر
مصطفی یکشنبه 28 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 05:50 ب.ظ

اولا : سلام
دوما : مطلب قشنگی بود
سوما : آقای دانشجو شمایی که ادعات میشه این وبلاگ را
زود تر به روز کن
جناب جهانیان امید وارم هرچه زودتر شما و سایر دوستان را ببینم

سارا و هدا یکشنبه 28 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 09:31 ب.ظ http://khandehaye-kaboud.blogfa.com

سلام
مثل همیشه عالی
اما شعرای خودت یه چیز دیگه ست
موفق باشی
به روزم
بای

محمد رضا (منشی گروهان دوم دانشجویی!! دوشنبه 29 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 12:35 ق.ظ

سلام علی آقا ....بدون ما که انشا الله خوش میگذره...آقایون به خط شن بریم برای ناهار!!!!حرف نباشه!!!!از راستت نظام بگیر.....عجب 50 روز باحالی بود...بابا نوشته هاتو خوندم تو هم فیلسوفی هستی واسه خودش!!!!قربونت......ملاقات سه براست...پیش فنگ....از نو فرمودند!!!!

اوا جمعه 2 تیر‌ماه سال 1385 ساعت 02:02 ب.ظ

سلام خیلی خوب بود

رضا دایی یکشنبه 7 آبان‌ماه سال 1385 ساعت 06:03 ب.ظ

هنوز از جدید خبری نیست

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد