غزلی از زنده یاد حسین منزوی

نام من عشق است آیا می‌‏شناسیدم؟ زخمی ام - زخمی سراپا می‌‏شناسیدم؟ با شما طی‌‏کرده‌‏ام راه درازی را خسته هستم- خسته آیا می‌‏شناسیدم؟ راه ششصد ساله‌‏ای از دفتر حافظ   تا غزل‌‏های شماها، می‌‏شناسیدم؟ این زمانم گرچه ابر تیره پوشیده است من همان خورشیدم اما، می‌‏شناسیدم پای رهوارش شکسته سنگلاخ دهر اینک این افتاده از پا، می‌‏شناسیدم؟ می‌‏شناسد چشم‌‏هایم چهره‌‏هاتان را همچنانی که شماها می‌‏شناسیدم اینچنین بیگانه از من رو مگردانید در مبندیدم به حاشا، می‌‏شناسیدم! من همان دریایتان ای رهروان عشق رودهای رو به دریا! می شناسیدم اصل من بودم, بهانه بود و فرعی بود عشق قیس و حسن لیلا می‌‏شناسیدم؟ در کف فرهاد تیشه من نهادم، من! من بریدم بیستون را می شناسیدم مسخ کرده چهره‌‏ام را گرچه این ایام با همین دیوار حتی می‌‏شناسیدم من همانم, مهربان سال‌‏های دور رفته‌‏ام از یادتان؟ یا می‌‏شناسیدم؟