فرصت کوتاهی دست داد تا دور از دغدغه های امروزی ام بتوانم نظرات شما دوستان عزیزم را بخوانم.
تنها دلیل نوشتن این مطلب تشکر از تمامی دوستان عزیزیه که همیشه همراهم بودند.
امیدوارم هر چه زودتر بتوانم به روال عادی نوشتن در « بیتوته » برگردم.
باز هم سپاس ...
منتظر دیدار دوباره شما در بیتوته ای دیگر می مانم.
صبور باشید و آرام و سربزیر و سخت.
« بیتوته »