می رفتی و آسمان نگاهم می کرد
انگار همه جهان نگاهم می کرد
من ماندم و میز و ولع یک سیگار...
چای ته استکان نگاهم می کرد .
( علی جهانیان ۲۱/۱۱/۸۵ )