برای اعتراف به کلیسا می روم
رو در روی علف های روییده بر دیواره کهنه می ایستم
و همه ی گناهان خود را یکجا اعتراف می کنم
بخشیده خواهم شد به یقین
علف ها
بی واسطه با خدا حرف می زنند
(زنده یاد حسین پناهی)
|
|
| شعر (زنده یاد حسین پناهی) |
|
برای اعتراف به کلیسا می روم رو در روی علف های روییده بر دیواره کهنه می ایستم و همه ی گناهان خود را یکجا اعتراف می کنم بخشیده خواهم شد به یقین علف ها بی واسطه با خدا حرف می زنند
(زنده یاد حسین پناهی) |