سلام... 

دوستان عزیز. 

بعد از مدتها اومدم به خونه ی دلتنگیام با شریک عزیز زندگیم... 

کسی که موندنمو مدیونشم. 

نمی دونم بازم بگم منتظر غزل جدیدم باشین یا نه! 

اما اینبار با حضور همراه زندگیم شاید راهی جز نوشتن نداشته باشم. 

روزهاست که از شما بی خبرم. 

دوستان شبهای شعر بیرجند 

روح خدا (که خجالت مجالی برای پرسیدن حالش بهم نمیده) مجید اسطیری؛ رضا جعفری؛حجت خسروی؛محمدرضا غلامی؛ مهدی ذبیحی و ... 

از همتون به خاطر همه ی روزهای بی خبری عذر می خوام. 

راستی سال نو مبارک.