"غیرقابل چاپ"ها زیاد می‌شوند. (roozonline)

در حالی که دولت جدید می رود تا سومین ماه از عمر خود را نیز پشت سر بگذارد، به گواه ناظران صحنه، فضای تعلیق حاکم بر کشور عرصه های گونه گون فرهنگ و سیاست ایران امروز را همچنان تحت الشعاع خود دارد. دو ناشر و یک نماینده مجلس عضو کمیسیون فرهنگی دلایل و مصداق های این سکون را با "روز" در میان گذاشته‌اند.

یکی از فعالین صنعت نشر ایران که در ماه های اخیر به شدت درگیر امواج آشنای ممیزی بوده است در این رابطه به "روز" می گوید: "ما از گرد و خاک کردن خوشمان نمی آید. ما قصد حمله به ممیزها یا هر کس دیگری را هم نداریم. ما دنبال ریشه یابی این معضلات هستیم. باید ریشه های معضلات صنعت نشر ایران را یافت و نسبت به درمان آنها اقدام کرد." در مورد تغییر و تحولات نشر پس از آغاز به کار حسین صفار هرندی در وزارت ارشاد اسلامی از مدیریت نشر اختران می پرسم. "در دوره جدید هنوز اتفاق خاصی رخ نداده است.این روال غلط همیشه و در همه دوره ها در وزارت ارشاد اسلامی بوده است. ربطی به این دولت یا آن دولت ندارد. حتی در دوره جدید ما چند مجوز نشر هم گرفته ایم. هنوز مورد جدیدی از سختگیری در دوره جدید دیده نشده است. خب، شعار عمومی دولت جدید مهرورزی و خدمت به مردم است. باید نسبت به حوزه نشر هم مهر بیشتری نشان دهند!..."

ادامه مطلب...

جلوی چاپ کتابهای محرک جنسی گلشیری را بگیرید!!!

دوستان خبری در مورد انتشار کارهای تازه ی  گلشیری در البرز نیوز آورده شده که در آن از مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد خواسته شده تا جلوی انتشار کتابهای گلشیری را بگیرند.

من واقعا متاثر شدم که آیا هنوز ما ....

بهتر است خودتان هم مطلب را ببینید و هم نظرات را

اینجا را کلیک کنید...

آغاسی درگذشت... (بی بی سی)

او که از شاخص ترین و محبوبترین چهره های فرهنگ کوچه و بازار بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی از اجرای برنامه در داخل ایران منع شد و تنها یکبار در سالهای اخیر اجازه یافت تا در تهران به روی صحنه برود و آواز بخواند.

آغاسی واپسین سالهای عمر خود را در بیماری و شرایط جسمی وخیمی گذراند. او که اضافه وزن شدیدی داشت، به دلیل ناراحتی پا قادر به حرکت نبود و نمی توانست با فعالیت بدنی از وزن خود بکاهد. به همین سبب، هنگام بازگشت از یکی از سفرهای خود به خارج از ایران، دچار عارضه سکته قلبی و مغزی شد و در سالهای اخیر تنها به کمک صندلی چرخدار حرکت می کرد.

نعمت الله آغاسی در سال 1318 خورشیدی در شهر آبادان در استان خوزستان به دنیا آمد. او که دوران کودکی و نوجوانی را در فقر سپری کرد، به تهران آمد و خوانندگی را در لاله زار، جایی که مرکز بسیاری از سالنهای موسیقی، سینماها و تئاترهای عامه پسند پایتخت بود، آغاز کرد.

فراتر از لاله زار

او تحت تاثیر فرهنگ زادگاه خود، آهنگهای جنوبی را می خواند که اغلب مایه موسیقی عربی داشتند و حتی با ریتمهای تند و شاد نیز، لحن نسبتا محزونی می یافتند.

ترانه های آغاسی همچون "آمنه" و "لب کارون" به شدت محبوبیت یافتند و شیوه مخصوص اجرای او که با رقص بندری و دستمالی که به دست می گرفت همراه بود، در مدتی کوتاه مورد پسند و علاقه تماشاچیان لاله زار قرار گرفت.

اما با آنکه به گفته مهدی ذکائی، سردبیر مجله جوانان چاپ لس آنجلس، عمر هنری خوانندگان "کوچه و بازاری" در همان لاله زار پایان می گرفت، آغاسی این چارچوب را شکست و توانست از لاله زار فراتر برود و شنوندگانی خارج از محدوده مخاطبان همیشگی موسیقی کوچه و بازاری بیابد.

او نخستین خواننده لاله زاری بود که از سد شورای موسیقی گذشت و صدایش از رادیو و تلویزیون ملی ایران پخش شد. او به بازی در فیلمهای سینمایی پرداخت و در کنسرتهای بزرگ و پرجمعیت آواز خواند.

کار موفقیت آغاسی تا جایی رسید که حتی به دربار سلطنتی ایران راه پیدا کرد و در برابر سفرا و میهمانان خارجی به اجرای برنامه پرداخت. چنان که سردبیر مجله جوانان می گوید: "آغاسی در میان خوانندگان کوچه و بازار، مرز دیگری را پشت سر گذاشت."

آقای ذکائی در گفتگو با بی بی سی، رمز موفقیت آغاسی را "سادگی" کارهای او می داند: "آغاسی حرف دل مردم را می زد، حرف دل عاشقان ساده و بی ریای کوچه و بازار را که خیلی کم حرفهایشان را کسی شنیده بود. خیلی ساده حرف می زد، خیلی ساده می خواند و خیلی ساده روی صحنه بود."

مهدی ذکائی یادآوری می کند که آغاسی قادر بود به راحتی با مخاطبانش ارتباط برقرار کند. به نحوی که با گذشتن چند دقیقه از برنامه او و با خواندن نخستین آهنگش، مردم را به روی صحنه می کشید یا خود به میان آنها می رفت. به گفته او، شاید برای نخستین بار بود که خواننده ای با میکروفون به میان مردم می رفت و آهنگ می خواند: "مردم در آواز خواندن او شریک می شدند."

"بازگشت به خلوت"

اما با سقوط نظام سلطنتی و پیروزی اسلامگرایان، آغاسی نتوانست اجرای برنامه های موسیقی را در شهرهای ایران ادامه دهد و داستان موفقیتهای پیاپی او ناتمام ماند.

او چندین بار برای اجرای برنامه به خارج از ایران سفر کرد و کنسرتهایی در شهرهای مختلف اروپا و آمریکا برگزار کرد. از جمله، همراه با دو خواننده "کوچه و بازاری" دیگر، حسین موفق و ایرج مهدیان مجموعه برنامه هایی را با عنوان شبهای لاله زار اجرا کرد.

سرانجام، کمتر از دو سال پیش به مناسبت یکی از اعیاد مذهبی، برای نخستین بار پس از انقلاب اجازه یافت تا به تئاتر پارس در لاله زار، جایی که فعالیت هنری خود را آغاز کرده بود بازگردد و روی صحنه آواز بخواند. به گفته آقای ذکایی: "این برنامه چنان مورد استقبال قرار گرفت که مردم، لاله زار را بستند و همین (استقبال) سبب شد که دوباره جلوی خواندن او را بگیرند و باز او را به همان خلوتی که داشت بازگردانند."

آغاسی از دو ازدواج خود، هفت فرزند و دو نوه داشت که یکی از پسران او، علیرضا، به خوانندگی روی آورده و کمابیش به همان سبک و سیاق پدرش می خواند.

شعرهای ریچارد براتیگن

شعرهای" ریچارد براتیگن" , نویسنده و شاعر آمریکایی برای اولین بار در ایران توسط "مهدی نوید" و" لیلا صمدی" به فارسی برگردانده می شود .
به گزارش خبرنگار فرهنگ و اندیشه ایلنا, "ریچارد براتیگن" یکی از بزرگترین شاعران و نویسندگان دهه 60 نسل بیت آمریکا به شمار می رود که آثارش تحول شگرفی در ادبیات جهان بوجود آورده است . از معروف‌‏ترین آثار او می‌‏توان به رمان" در قند هندوانه" , و" صید قزل آلا در آمریکا" , اشاره کرد .البته از" ریچارد براتیگن" چند مجموعه داستان و شعر نیز به رشته تحریر در آورده است .
شایان ذکر است , اما شعرهای" براتیگن" تا به امروز به فارسی برگردانده نشده اند که برای نخستین بار گزیده ای از شعرهای" براتیگن "توسط مهدی نوید" و" لیلا صمدی" به فارسی برگردانده شده است که این مجموعه هنوز به ناشری برای چاپ سپرده نشده است. ویژگی شعرهای براتیگن , سادگی وایجاز است وبه شدت تحت تاثیر هایکو های ژاپنی است. او در اشعارش , شعرهای بزرگان ادبیات جهان را به بازی و سخره گرفته است.
گفتنی است‌‏، اولین اثری که از "براتیگن" به فارسی منتشر شد مجموعه داستان" انتقام چمن" با ترجمه" علیرضا طاهری عراقی بود" و پس از آن نیز رمان" صید قزل آلا در آمریکا" با ترجمه "پیام یزدانجو" ، همچنین رمان" در قند هندوانه" با ترجمه "مهدی نوید"بزودی راهی بازار کتاب می شود . البته 10 سال پیش برای نخستین بار" ریچارد براتیگن "با رمان" صید قزل در آمریکا" با ترجمه , "هوشیار انصاری فر" به نویسندگان فارسی زبان معرفی شد ,که متاسفانه این اثر هنوز به دلیل مشکلاتی هنوز منتشر نشدهاست . و قرار است این رمان نیز توسط نشر نی منتشر شود .

هارولد پینتر برنده جایزه ادبی نوبل 2005

آکادمی سوئدی نوبل، هارولد پینتر نمایشنامه نویس برجسته انگلیسی را برنده جایزه امسال در رشته ادبیات معرفی کرد.

اعلام این رأی قدری غافلگیرکننده بود، زیرا پیش از این نام پینتر در میان نامزدهای اصلی نوبل امسال ذکر نشده بود.

هارولد پینتر در سراسر جهان شهرتی فراگیر دارد. او از نزدیک پنجاه سال پیش به عنوان بازیگر، کارگردان و نمایشنامه نویس در تئاتر بریتانیا حضور داشته است.

جایزه نقدی نوبل حدود 3/1 میلیون دلار ارزش دارد.

پینتر نمایشنامه نویسی است صاحب سبک که بیان فشرده و گیرای او، با مکث ها و سکوتهای عمیق و مؤثر معروفیت دارد. آثار او به ویژه روی صحنه تئاتر است که جان می گیرند. محیط های امن و آشنای دنیای ما در سکوتی مرموز از هم می پاشد و اضطرابی ناشناختنی صحنه را پر می کند.

آثار اولیه هارولد پینتر زیر عنوان "تئاتر پوچ" رده بندی می شدند، اما با برجسته شدن رگه های سیاسی و اجتماعی تعهدآمیز در آثارش، آثار او امروزه بیشتر در رده "تئاتر معترض" جای می گیرند. برخی از نمایشنامه های او مستقیما اختناق و دیکتاتوری را زیر حمله می برند.

پینتر در دفاع از حقوق بشر همواره بانگی رسا داشته است. در هر فرصتی به انتقاد از زورمندان و جنگ افروزان پرداخته، و حمایت خود را از فرودستان و ستمدیدگان اعلام کرده است.

پینتر در واکنش به برنده شدن جایزه گفت: "من حدود پنجاه سال است که نمایشنامه می نویسم. در عین حال از نظر سیاسی خود را متعهد می دانم، اما نمی دانم که آیا این موضوع هم در دریافت جایزه دخالت داشته است یا نه؟"

هارولد پینتر بیشتر مواقع نسبت به سیاست های رسمی بریتانیا موضعی انتقادی داشته است. نمونه تازه آن حمله به عراق بود که او آشکارا با آن به مخالفت برخاست.

هارولد پینتر در نگارش فیلمنامه نیز فعال بوده است. به ویژه دو سناریوی او به عنوان پیشخدمت و تصادف که در سالهای 1960 برای جوزف لوزی کارگردان آمریکایی مقیم انگلستان نگاشت، از معروفیت بسیاری برخوردار هستند.

برخی از نمایشنامه های پینتر مانند: جشن تولد، مهمانی، کلکسیون و فاسق به فارسی ترجمه شده اند. به تازگی مجله فرهنگی "نگاه نو" سه تک پرده ای معروف او را در ایران منتشر کرد.

به نظر می رسد که اعطای جایزه نوبل به نویسندگان بزرگ تئاتر، به سنتی تازه در آکادمی نوبل بدل شده است. در سال های گذشته داریو فو ایتالیایی و الفریده یلینک اتریشی این جایزه را برنده شدند، که هر دو اساسا نمایشنامه نویس هستند.

هارولد پینتر نیز داستانها و مقالات بسیاری نوشته، اما شهرت و اهمیت او به خاطر آثار تئاتری اوست.

هارولد پینتر هفتاد و پنج سال دارد و در لندن زندگی می کند.

بیتل ها به عنوان

گروه راک بیتلز با پشت سر گذاشتن لوئی آرمسترانگ، ستاره موسیقی جاز و لوسیل بال، بازیگر برنامه های تلویزیونی، با رای خوانندگان مجله "ورایتی" به عنوان شمایل قرن شناخته شده است.

این مجله، بیتلز را "گروهی منحصر به فرد" خوانده که "بیشترین تاثیر را بر شکل دهی به سیمای حرفه نمایش در دوران نوین گذاشته است".

مجله آمریکایی ورایتی، صد چهره شاخص و "شمایل گونه" دنیای سرگرمی را در صد سال گذشته رتبه بندی کرده است. برای تهیه این فهرست، خوانندگان مجله از میان نامزدهایی که فعالان صنعت سرگرمی برگزیدند، به چهره های مورد نظر خود رای دادند.

شمایلهای قرن 1 - بیتلز 2 - لوئی آرمسترانگ 3 - لوسیل بال 4 - همفری بوگارت 5 - مارلون براندو 6 - چارلی چاپلین 7 - جیمز دین 8 - مریلین مونرو 9 - میکی ماوس 10 - الویس پریسلی مجله ورایتی

آرمسترانگ، آهنگساز برجسته موسیقی جاز و خواننده ترانه "چه دنیای شگفت انگیزی" در جایگاه دوم قرار گرفت و لوسیل بال سوم شد.

معیارهای مورد نظر برای انتخاب بتهای قرن یا "شمایلها" شامل تاثیر تجاری و خلاقانه آنها، شمار مقلدانشان و ماندگار بودن محبوبیت و جذابیت آنها می شد. حتی این نکته نیز مورد توجه قرار می گرفت که آیا تصویرشان بر روی پیراهنهای طرفداران، حک شده است یا نه.

در تهیه این فهرست، بنا بر آن بوده که همه جنبه های دنیای سرگرمی و حرفه نمایش از جمله بازیگران، کارگردانان، فیلمنامه نویسان، موسیقی دانان، مجریان تلویزیونی، حیوانات، کمدین ها و حتی شخصیتهای کارتونی در بر گرفته شوند.

با وجود این، ده نامی که در صدر فهرست قرار گرفته به ستارگان هالیوود و موسیقی تعلق دارند.

با وجود محبوبیت پایدار آثار الویس پریسلی، این خواننده فقید در جایگاه دهم، پایینتر از مریلین مونرو و میکی ماوس قرار گرفته است.

از میان دیگر کسانی که در فهرست صد نفره جای گرفته اند می توان به جانی کارسون، مجری آمریکایی برنامه های تلویزیونی، جانی کش، خواننده و لاسی، سگی که در حرفه نمایش ستاره شد، اشاره کرد.

ورایتی این رای گیری را به مناسبت صدمین سال انتشار خود انجام داده است. این مجله تعداد رای دهندگان را اعلام نکرد.

نامزدهای پنجمین دوره‌ی جایزه‌ی هوشنگ گلشیری معرفی شدند.

به گزارش گروه دریافت خبر ایسنا، در پایان مرحله اول پنجمین دوره جایزه هوشنگ گلشیری، شامل ارسال فرمهای نظرخواهی برای 60 نفر از نویسندگان و منتقدان درباره رمانها و مجموعه داستان‌های منتشر شده در سال 1383، پس از جمع‌بندی امتیازهای مندرج در فرمهای بازگشت داده شده به بنیاد، با استفاده از روشهای آماری، آثار زیر به مرحله، بعد راه یافته‌اند.

در ادامه و در مرحله‌ی دوم، داورانی در هر دو بخش رمان و مجموعه داستان کلیه‌ آثار نامزد شده در هر بخش را خواهند خواند و برآیند نظر آنان برندگان این دوره را تعیین خواهد کرد.

طبق اعلام، داوران و برندگان در مراسمی در آذرماه آینده معرفی خواهند شد.

فهرست نامزدهای یادشده در بخش رمان، به ترتیب الفبایی نام نویسنده، به این شرح است: یونس تراکمه؛ مکث آخر، محمدحسینی؛ یکی از همین روزها ماریا، کیهان خانجانی؛ سپیدرود زیر سی و سه‌ پل، خسرو دوامی؛ هتل مارکوپولو، بهناز علی‌پور گسکری؛ بگذریم، و محمدحسین محمدی؛ انجیرهای سرخ ‌مزار.

در بخش مجموعه داستان‌ (از نویسندگانی که پیشتر در ایران رمان یا مجموعه داستان منتشر کرده‌اند) نیز نامزدها به این شرح معرفی شده‌اند: شهلا پروین‌روح؛ تنها که می‌مانم، احمد دهقان؛ من قاتل پسرتان هستم، حسین سناپور؛ با گارد باز، و مهسا محب‌علی؛ عاشقیت در پاورقی.

همچنین در بخش رمان اول (یا داستان بلند، داستانهای کوتاه به هم پیوسته)، این نفرات انتخاب شده‌اند: سودابه اشرفی؛ ماهی‌ها در شب می‌خوابند (اولین اثر چاپ شده نویسنده در ایران)، به‌روژ ئاکره‌یی؛ ما اینجا هستیم، (داستانهای کوتاه به هم پیوسته، اولین اثر چاپ شده نویسنده در ایران)، فرهاد بردبار؛ رنگ کلاغ، و سعیده قدس؛ کیمیاخاتون.

بخش رمان (یا داستان بلند، داستانهای کوتاه به هم پیوسته) (از نویسندگانی که پیشتر در ایران رمان یا مجموعه داستان منتشر کرده‌اند) نیز به این شرح نامزد معرفی کرده است: احمد آرام؛ مرده‌ای که حالش خوب است، محمدرحیم اخوت؛ خورشید، محمد حسینی؛ آبی‌تر از گناه (اولین کتاب این نویسنده که مجموعه داستان است و در بخش مجموعه داستان اول نامزد شده چند ماه پیش از این رمان منتشر شده است)، سعید عباسپور؛ صداهای سوخته، محمدرضا کاتب؛ وقت تقصیر، و یعقوب یادعلی؛ آداب بی‌قراری

آتیلا ایلهان درگذشت...

"آتیلا ایلهان" نویسنده و شاعر معروف ترکیه، در سن هشتاد سالگی درگذشت.
ادامه مطلب ...

سکس و فلسفه از سوی تاجیکستان به اسکار معرفی می شود...

فیلم جدید مخملباف از تاجیکستان به اسکار معرفی می شود .این فیلم که آخرین ساخته این فیلمساز محسوب می‌شود، داستان مردی چهل ساله است که تولد خود را به تنهایی جشن گرفته است.
او برای یافتن ریشه‌های تنهایی خود چهار معشوقه خود را به کلا‌س رقصی که خود معلم آن است، دعوت می‌کند و با یادآوری خاطرات شکل‌گیری و فروپاشی چهار ماجرای عاشقانه‌ای که داشته است، در می‌یابد که جهان معاصر هر چه به مسایل جنسی نزدیک‌تر شده از عشق دورتر شده است.

این فیلم تاکنون در جشنواره‌های مونترال (کانادا)، اروپا‌ آسیا (قزاقستان)، پوسان (کره جنوبی)، توکیو فیلمکس ریودو (ژاپن)، لندن (انگلیس) فیلم مستقل آسیا و ریودوژانیرو برزیل شرکت کرده است.تاکنون فیلم‌های «خیلی دور خیلی نزدیک» ساخته رضامیرکریمی از ایران و «مرثیه برف» ساخته جمیل رستمی از عراق به اسکار معرفی شده‌اند. 

مخملباف خود درباره روایتی که این فیلم داشته، معتقد است: این چهار زن که در عین حال برای من یک زن هستند، در چهار مرحله مختلف، از تکامل مفهوم عشق در زندگی تجربه زنانه، شامل دوره معصومیت عاشقانه، دور انتقام‌های عاشقانه، دوره غرقه شدن در مسایل جنسی و فراموشی عشق و دوران پختگی و غمگینانه و بازآفرینی عشق به سر می‌برند. 

مرد اما در هر یک از زن‌ها، مراحل مختلف پختگی یک زن را نمی‌بیند، او در هر یک از زن‌ها عشق را می‌جوید ولی تنهایی را می‌یابد.او تعداد عشق‌های خود را دلیلی بر جهان پر از عشق نمی‌داند، او فریاد می‌کند که جهان معاصر فاقد توانایی آفرینش عشق‌‌های مطلقی چون رومئو و ژولیت و لیلی و مجنون است. 

او عشق را چون هر پدیده‌ای معلول شرایط خود می‌داند و از این رو آنچه را تولدش به شرایط وابسته است، گذرا می‌داند. او احساس می‌کند، در کره زمین عشق موجود نیست و این تنها شرایط عاشقانه است که ما را دچار توهم می‌کند.کارگردان فیلم «بای سیکل‌ران» فیلم جدید خود و «نوبت عاشقی» را یک دوگانه سینمایی می‌داند و می‌افزاید: این دو فیلم همدیگر را تکمیل می‌کنند، بی‌آنکه یکدیگر را تکرار کنند و جالب اینکه هر دو از عشق و نسبیت حرف می‌زنند. هر دو در خارج از ایران ساخته شده‌اند، (نوبت عاشقی در ترکیه) و نمایش هر دو فیلم در ایران ممنوع است!!!

در این فیلم بازیگرانی چون دلیر نظیر، مریم غایب اوا، فرزانه بک نظراو، تهمینه ابراهیم‌اوا، ملا‌حت عبدالله اوا که همگی از بازیگران تاجیکستانی هستند، به ایفای نقش پرداخته‌اند.دیگر عوامل فیلم «سکس و فلسفه» که به زبان روسی تهیه و تولید شده است می‌توان به فیلم‌نامه ،تدوین و کارگردانی: محسن مخملباف، دستیاران کارگردان: مرضیه مشکینی و کاوه معینی فر، طراح صحنه و لباس: اکبر مشکینی، مدیر فیلمبرداری: ابراهیم غفوری، موسیقی: ناهید، دلیرنظیر و وانسامی، عکاس: حنا مخملباف، مدیر تولید و اجرایی: محمد احمدی، تهیه‌کننده: وایلد بانچ از فرانسه اشاره کرد.

گرامیداشت روز حافظ در شیراز

تصاویر ...

تصاویری از جشنواره آسیایی « دن کیشوت »

از ایران نمایش "دن کیشوت" به کارگردانى اصغر دشتى و آهنگ‌سازى فرشاد فزونى در این جشنواره شرکت داشتند.
تصاویر...

نگاهی گذرا به رویدادهای تئاتر ایران در سال 1383

سال ۱۳۸۳ با فراز و فرودهایی همراه بود. سال ۱۳۸۳ برای تئاتر ایران با درگذشت مهدی فتحی بازیگر صاحب نام تئاتر و سینمای ایران هم زمان شد.

در اوایل سال ۱۳۸۳ خسرو نشان جایگزین مجید شریف خدایی در سمت ریاست مرکز هنرهای نمایشی شد. خسرو نشان پیش از این مدیر کل اداره فرهنگ وارشاد اسلامی خوزستان بود. جشنواره ایران زمین در زمان مدیریت او پایه ریزی شد.

با رفتن مجید شریف خدایی از مرکز هنرهای نمایشی، وضعیت ریاست مرکز ملی تئاتر وابسته به یو نسکو(ITI) نیز مشخص نیست. گویا رئیس مرکز ملی تئاتر بایستی سمت دولتی نداشته باشد. در جامعه تئاتری این نظر که بهترین فرد برای ریاست مرکز ملی تئاتر، مدیرعامل خانه تئاتر می تواند باشد، بسیار رایج است.

از اقدامات خسرو نشان در مقام ریاست مرکز هنرهای نمایشی، تسویه حساب با گروههای نمایشی بود که طلب برخی از آنان بیش از دوسال به درازا کشیده شده بود.

اقدام دیگر مرکز هنرهای نمایشی، کاهش اجراهای تئاتری تا سقف ۱۵ روزبود تا نوبت اجرا به تمامی گروههای نمایشی که مدت طولانی در انتظار بودند، برسد.

بدین منظورقرار شد که تماشاخانه مهر متعلق به حوزه هنری و تالار مولوی متعلق به دانشگاه تهران با مرکز هنرهای نمایشی همکاری کنند، اما حوزه هنری از این همکاری سرباز زد و نمایش برفراز برجکها در تالار مولوی با مشکل روبرو شد.

شایعه اجراهای تئاتری با قرارداد گیشه از دیگر مسائلی بود که بازتابهای تندی را به همراه داشت که کار به اعتراض در نزد وزیر ارشاد در مراسم پایانی نخستین همایش آئین های عاشورایی کشید و خانه تئاتر نیز علاوه برصدور بیانیه اعتراض آمیز در مجمع عمومی آخر سال خود به شدت آن را محکوم کرد.

آخرین تصمیم مرکز هنرهای نمایشی در سال ۱۳۸۳ واگذاری سالن های نمایش به گروههای تئاتری بود.