اعتقاد به گفتگو و نقش فرهیختگان و هنرمندان و فرهنگیان در تولید فکر و اندیشه و هنر و بستر سازی برای ارائه آن به مخاطب و جامعه از جانب دولت، سرآغاز جهش فرهنگی در سال ۱۳۷۶ شد؛ تا جایی که عطاء الله مهاجرانی اولین وزیر ارشاد دولت محمد خاتمی اعلام کرد که اهالی فرهنگ و هنر میزبان و سیاستمداران میهمان آنها هستند.
تئاتر نیز مانند سایر جریانات فرهنگی و هنری در دولت محمد خاتمی با شاخص های ۱- ترغیب جوانان به مشارکت در عرصه هنری ۲- بازگشت پیش کسوتان به صحنه ۳- احترام به تنوع آرا و گونه های مختلف تئاتر ۴- ایجاد حق انتخاب برای تماشاگر کار خود را آغاز کرد. ولی تئاتر هم مانند آنها دچار فراز و نشیب هایی شد، ولی هیچ گاه به نقطه قبل از دولت خاتمی برنگشت.
![]() |
![]() بهرام بیضایی پس از نزدیک به بیست سال دوری، در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی به صحنه تئاتر آمد |
در این دوران بهرام بیضایی پس از نزدیک به بیست سال دوری به صحنه تئاتر آمد و صحنه های تئاتر شاهد حضور پیش کسوتانی مانند حمید سمندریان، علی نصیریان، بهزاد فراهانی، رضا ژیان، مهدی هاشمی، حمید مظفری و... بود.
دوران هشت ساله خاتمی علاوه بر بازگشت پیش کسوتان تئاتر به صحنه، زمینه رشد و شناخت نیروهای جوان و تازه مانند محمد یعقوبی، حامد محمدطاهری، جلال تهرانی، اصغر دشتی، پانته آ بهرام و... را فراهم کرد.
استقبال تماشاچیان در سال های اولیه نشان دهنده این موضوع بود که با تنوع آرا و گونه های مختلف تئاتری و اعتماد به پدیدآورنده های آثار هنری می توان به رشد تئاتر امیدوار بود.
انتخاب موضوعات نمایشی که مردم در اجتماع با آن درگیر بودند، نقش مهمی را جهت رشد تماشاچی در تئاتر دارا بود. افزایش تعداد نمایش ها و کاهش تعداد تماشاچیان دلیل خوبی در این باره است.
گرایش به تئاتر ژورنالیستی و فاصله گرفتن از تئاتر اندیشه در این دوره نیز به چشم خورد. حضور بازیگران تلویزیون وسینما در کنار بازگشت بازیگران قدیمی تئاتر از سینما و تلویزیون به صحنه از نکات قابل توجه این دوره و جایگاه تئاتر در میان بازیگران است.
با توجه به اینکه محمد خاتمی نظریه گفتگوی تمدن ها را مطرح کرده بود و تئاتر مناسب ترین گونه هنر در این زمینه است، عدم اختصاص بودجه مناسب به تئاتر از نکات قابل انتقاد به دولت خاتمی است.
نشست خبری ششمین دوره جایزه مهرگان ادب، یادواره کریم امامی ـ از داوران دورههای قبل این جایزه ـ برگزار شد.
وی عنصر زبان را در بررسی آثار، عنصری اساسی عنوان کرد و بینیاز نیز متذکر شد: معیار ما ادبیت متن و همچنین بهکار گیری تکنیکهای مدرنیستی و به خصوص امروزه، درونکاوی شخصیتها و اندیشههایی است که در متن تنیده میشوند.
همچنین سمیعی درباره اینکه ترکیب هیات داوران تقریبا ثابت به نظر میرسد، و این امر، جایزه را به سمت نگاه خاصی سوق میدهد، با اشاره به کم و زیاد شدنهای تعدادی از داوران در دورههای قبل، گفت: وضع داستان نویسی ما تنوع چندانی ندارد که هیات داوران سلیقه اعمال کند. به زحمت در هر سال میتوانیم تعداد معدودی از آثار را جزو آثار بهتر به حساب بیاوریم و انتخاب مشترک آثار در جایزههای مختلف نشان میدهد تنوع چندانی در داستان نویسیها وجود ندارد.
ادامه مطلب را از اینجا بخوانید...
گروه فرهنگی ، نگار گوهری – هشتم شهریور سومین سالروز خاموشی آوازه خوان شهیر ایرانزمین ، «فرهاد مهراد» است.
توی قاب خیس این پنجره ها عکسی از جمعه غمگین می بینم
چه سیاهه به تنش رخت عزا تو چشاش ابرای سنگین می بینم
داره از ابر سیاه خون می چکه جمعه ها خون جای بارون می چکه
نفسم در نمیاد، جمعه ها سر نمیاد کاش می بستم چشامو این ازم برنمیاد
داره از ابر سیاه خون می چکه جمعه ها خون جای بارون می چکه
عمر جمعه به هزار سال می رسه جمعه ها غم دیگه بیداد می کنه
آدم از دست خودش خسته می شه با لبای بسته فریاد می کنه
داره از ابر سیاه خون می چکه جمعه ها خون جای بارون می چکه
جمعه وقت رفتنه موسم دل کندنه خنجراز پشت می زنه اونکه همراه منه
داره از ابر سیاه خون می چکه جمعه ها خون جای بارون می چکه
این ترانه تنها یکی از جاودانه هایی است که شعر آن را شهیار قنبری ، آهنگ آن را اسفندیار منفردزاده و فرهاد خواند .
![]() |