بیتوته

شعر و ادب

بیتوته

شعر و ادب

شعر (علی جهانیان)

...

« ... متاسفم باید از اول ... »

   تکرار می شود حروف ...

                     تکثیر می شود کلمات در گوشم.

            چند دقیقه پیش روز را با سیگار در فنجان چای کشتم...

                              و انگار سالهاست که نعش شب را بر دوش می کشم.

        ***

خطوط عابر بی خاصیت را مهمان سردرگمی پاهایم می کنم...

                      اصلا کجای این شهر ...

                                             کجای شب؟

                                                                فرقی نمی کند.

        باید برای نطفه ی نارس عشقمسرگیجه

                                    دنبال نام سنگ گور بگردم...

                می گردم ...

                         می 

                                گر

                                    دم

                                        - سرگیجه های ممتد بی نوسان ـ

                 قبل از آنکه زنگی دلم را تکان دهد؛

                                                             تمام شب را لی لی کردم تا ...

                                   پایم روی خط

                                                    تلفن

                                                          - هوایم عوض می شود

                                                                                  و دود ریه هایم را می بلعد .

            ساعت را نگاه می کنم و خواب عقربه را

                           فکر می کنم...

                             باید دستانم را به ضیافت سلامها می بردم

                                                                 و چشمانم را به جنگ شیرین چشمها

            چشمانم را به زمین می دوزم

                         و دستهایم را در جیبم پنهان می کنم

             ای کاش می دانستی

                              تا مرگ چند بار

                                           حدود ساعت ۹ را خواهم مرد.

               ای کاش می دانستم

                                  کجای من ایستاده ام...

             ***

         تکه هایم را لا به لای شب گم می کنم

                                     فردا اگر از قطار جا ماندم

                                                          در کوچه متولد می شوم.

               ای کاش می دانستم

                                     چند بار زاده خواهم شد؟!

             ای کاش می دانستی

                                          کجای تو ایستاده ام.

 

                                                         ( علی جهانیان    ۲۰/۹/۸۵ )

                                    

 

 

نظرات 13 + ارسال نظر
فائزه سه‌شنبه 21 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 12:12 ق.ظ http://faratarazbodan.blogfa.com

ما هیچ وقت به موقع نمی فهمیم کجا ایستاده ایم. همیشه دیر می کنیم در فهمیدن مان و همیشه مغبون می شویم...

دو جمله : ای کاش می دانستم

کجای من ایستاده ام...
و
ای کاش می دانستی

کجای تو ایستاده ام.

خیلی زیاد برام جالب بودن! همیشه شاعر باشی...

وحید نعیمی سه‌شنبه 21 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 10:28 ق.ظ

سلام علی جان.
نوکرتم
راسنی به این سایت هم یه سری بزن
http://farsibooksonline.blogspot.com/

مرجان سه‌شنبه 21 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 03:44 ب.ظ

مثل همیشه زیبا بود
و البته کمی سخت ...
امیدوارم ادامه داشته باشه

موفق باشید

علیرضا چهارشنبه 22 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 04:47 ب.ظ

بابا کولاک
طوفان
سونامی
..
.
.
ایول علی جون
خیلی حال کردم
راستی به بهاره سلام برسون!!!!!!!!!!!

مقداد گلشنی چهارشنبه 22 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 04:49 ب.ظ

کارت عالیه علی جان!
آخه تو که می تونستی سپید بگی چرا تو دانشگاه به ما حال نمی دادی؟
به هر حال خوشحال ام که هر روز کارهای قوی تری رو میتونم توی وبلاگ ات ببینم و حسرت می خورم که چرا شما (شماها) رو از دست دادیم ( در مورد کانون می گم. ) جاتون بدجوری خالیه.

سارا شنبه 25 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 05:08 ب.ظ http://khandehaye-kaboud.blogfa.com

((هزار و سیصد و یک جاده فاصله تا من))

شبیه آینه هایی غریبه ای با من

چقدر باور سختیست این دعا از تو

که راضی ام به جدایی او خدایا من
...
منم نظر فائزه رو دارم.
کجای من ایستاده ام
کجای تو...
....
سبز ترین آرزوها رو برای تو دارم

علیرضا صمدی سه‌شنبه 28 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 11:39 ق.ظ

سلام
عالی بود.
این هم چند جمله از خودم برای شما

انگار آمده بودی

برای همین هم قلم برداشته ام

و بی تاب تر از همیشه

با ترس از باطل شدم رویایم

می نویسم

برای تو...

برای تو که دیدن گونه هایت با آن دو شیار مورب

ــ و کنج لبانت ــ

حتی در دورترین رویاهای بی تعبیر هم آرزویی دست نیافتنی است

و خواندان اوراد مادر بزرگ ــ قبل از خواب شبانه ام ــ نیز مرا به آن نمی رساند

برای تو می نویسم گلم!

این بار آمده ای

می دانم...

آخر بوی یاس تمام فضای تنهاییم را پر کرده است.

بی نام تر ز ... سه‌شنبه 5 دی‌ماه سال 1385 ساعت 10:23 ب.ظ

سلام ُ
همان بهتر که ناشناس بمانم تا همیشه
ولی چند صباحی است که دلم بد جور جهانی را جستجو می کند که دیگر نست و شاید اگر ...
اسوده بگویم دلم تنگت است برادر
بی بلا بمانی هر جا که دود سیگارت مرا محو ممی کند در خود....

نوشین چهارشنبه 6 دی‌ماه سال 1385 ساعت 12:12 ب.ظ

سلام علی آقا .....
شعرات عالی بودن .با این شعرا مطمئن هستم من کم میارم ای شیطون چطوری شعرتو با سیستماتیک دخترا MACHکردی؟؟؟؟؟؟؟

گلادیاتور پنج‌شنبه 7 دی‌ماه سال 1385 ساعت 01:54 ب.ظ http://ghoolghool.blogfa.com

سلام خیلی خوش حالم که وب شما رو
پیدا کردم

خوشحال میشم به من هم سر بزنید

lady city چهارشنبه 27 دی‌ماه سال 1385 ساعت 01:41 ب.ظ

سلام
واقعا زیبا شعر می گین
براتون ارزوی موفقیت می کنم
امیدوارم بزودی زود کتاب شعر از شما ببینم

محمد رضا غلامی یکشنبه 8 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 02:52 ق.ظ http://mrgholami.blogfa.com

سلام علی جان آدرس وبلاگ جدیدم را به اطلاع دوستان برسان متشکرم غلامی (mrgholami.blagfa.com )

حامد چهارشنبه 11 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 10:31 ق.ظ

سلام علی جون کاراتو خوندم مثل همیشه عالی بود و حرف نداشت خصوصا این کارت . خیلی خوشحالم که دوست شاعری مثل تو دارم . به امید دیدار...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد